2022’nin sonunda Suriye’deki askeri nüfuz haritası, sahadaki yerel güçler arasındaki kontrol sınırları ve temas hatlarında herhangi bir değişiklik göstermedi. Şubat 2020’nin sonunda Suriye’deki çatışmanın tarafları arasında kaydedilen kontrol oranları değişmedi. 

Türkiye ile Rusya arasında 5 Mart 2020’de imzalanan ateşkes anlaşması uyarınca Suriye haritası, çatışmanın patlak vermesinden bu yana en uzun sükûnet dönemini (33 ay) yaşadı. Bu süre zarfında Suriye rejim güçleri, Suriyeli muhalif gruplar ve Suriye Demokratik Güçleri (SDG) arasındaki kontrol haritası aynı şekilde kaldı. 

Jusoor Araştırma Merkezi’nin hazırladığı haritaya göre bu güçlerin sahadaki kontrol oranları aşağıdaki gibidir: 

• Muhalif gruplar kontrol oranlarını korudular. Bu oran Suriye coğrafyasının %10,98’i oldu. Muhaliflerin elindeki bölgeler İdlib, kuzey Halep, Rakka ve Haseke’de Tel Abyad ve Rasulayn bölgeleri ile güneydoğu Suriye’deki Zekef ve Tenef (55. Bölge) şeklindedir. 

• Suriye rejimi kontrol oranlarını korudu. Bu oran Suriye coğrafyasının %63,38’ine denk gelmektedir. Rejim Suriye’nin sahil, orta ve güney illeri ve doğu illerinin bazı kısımları ile Halep’in neredeyse tamamen kontrol ediyor. 

Rejim, çözüm anlaşması kapsamında Temmuz 2018’den bu yana Der’a’nın tamamını askeri olarak kontrol etse de o zamandan beri kendisine karşı aktif olan askeri gruplardan dolayı bu kontrol kırılgan durumda. Aynı durum Süveyda ili için de kısmen geçerli. 

•  SDG, Kasım 2019’dan bu yana %25,64’lük kontrol oranının korudu. SDG Deyrezor, Rakka ve Haseke’nin büyük bir bölümü ile Halep’in bazı kısımlarını kontrol ediyor. SDG’nin kontrol ettiği bölgeleri Uluslararası Koalisyona ait askeri üsler veya Rus kuvvetlerinin konuşlandırılmasına göre bölmek mümkün. Rus kuvvetlerinin üsleri ağırlıklı olarak Koalisyon güçlerinin çekildiği bölgeler ile Kamışlı Havalimanı’ndaki ana üssünde bulunuyor. 

• Doğal olarak DAEŞ örgütünün, 2019 şubat ayından bu yana Suriye’de askeri kontrolü bulunmamaktadır. Buna rağmen DAEŞ hücreleri rejim güçlerine, Rus ve İran güçlerine karşı aktif olmaya devam etti. Hatta 2022 yılı, örgütün en büyük askeri operasyonu olan Şubat ayı ortasında Haseke’deki Sinaa hapishanesine düzenlediği baskına şahit oldu. 

Genel olarak kontrol oranlarında bir değişiklik olmaması, Türkiye ile Rusya arasında 5 Mart 2020’de imzalanan Moskova mutabakatı çerçevesinde rejim ve muhalif grupların ateşkese bağlılığından kaynaklanıyor. Bununla birlikte İdlib ve Halep’in kuzeyindeki Tel Rıfat cephelerindeki temas hatlarında ihlaller yaşandı. Ayrıca Türkiye SDG’ye karşı Şubat ayında Kış Kartalı ve Ekim ayında Kılıç-Pençe harekatı olmak üzere iki hava harekatı düzenledi. 

Aslında Rusya’nın Suriye muhalefetine ait askeri ve sivil tesislere savaş uçakları, füzeler ve topçu saldırıları ile saldırması da dahil olmak üzere İdlib ve kuzey Halep bölgelerinde yaşanan tırmanışa rağmen sükûnet devam etti. 

2023’ün ilk yarısında askeri kontrol haritasının, yerel güçler arasındaki kontrol oranlarında herhangi bir değişikliğe tanık olması beklenmiyor. Çünkü SDG’ye karşı bir askeri operasyon yürütülmesi veya Suriye rejiminin muhalif bölgelere yeni bir saldırı başlatması için yeterli gösterge bulunmuyor. Ancak haritada meydana gelebilecek olası bir askeri çöküş 2023’ün ikinci yarısında meydana gelebilir. Bunun Suriye’nin güney cephelerini de etkilemesi uzak bir ihtimal değildir.